Hakkında
Sosyal yaşamı düzenleyen gelenekler ve bunları yaşatan masallar, destanlar, atasözleri, örf, adet ve ritüeller binlerce yılda oluşan dil ve kültür içinde barınmaktadır. İnsanlık tarihi kadar eski olan “Apsua” kültürü, yüzyıllar öncesinden bugünün en büyük problemi olan insan kalitesini yükselten toplumsal kurallar koymuştur. Bir kısmını hatırlayarak denilebilir ki; bu kurallarla akraba evliliğini yasaklandığı, “başsız ayaklar yetimdir” denilerek büyüklere saygının belirtildiği, kadının eşit ve pozitif olduğu ve yanında ata vurup bağırmanın bile ayıp sayıldığı, boşanmaların en az olduğu, kesilen yaşlı ağaç sayısı kadar doğayı korumanın gereği olarak yeni fide dikme zorunluluğun getirildiği, avlanma mevsiminin ve kurallarının bulunduğu, yiyecek ve içecek satmanın ayıp sayıldığı, “misafiri olmayan ev karanlıktır” denilecek kadar misafire önem verildiği, “vatan en değerli varlıktır” denilerek vatan için ölmenin fazilet sayıldığı, temizliğe, dürüstlüğe ve dayanışmaya en üst düzeyde değer verilen, toplumsal kurallara uymamanın cezasının toplum dışı kalmak olduğu ve bu yüzden cezaevine gerek duyulmayan bir “kabze” toplumu oluşturulmak istenmiştir.
Bu kadar önemli değerleri barındıran ve binlerce yılda oluşan bu yüksek kültür, bugün sanayi toplumu ve şehirleşmenin olumsuz etkileri karşısında yok olma tehlikesi ile karşı karşıyadır. Kültür yaşayan bir müzedir. Vatanını kaybeden bir millet varlığını sürdürebilir ama kültürünü kaybeden bir millet ölür.
“Apsua” kültürü; ev, düğün, cenaze ve toplantı gibi cemiyet ortamlarında dededen toruna, babadan oğula görerek, yaşayarak nakil yoluyla günümüze kadar gelen bir kültürdür.